تأثیر ایندول بوتیریک اسید (iba) بر رشد، عملکرد و میزان ماده مؤثره آلیسین در پیاز گیاه سیر (allium sativum l.) در شرایط تنش کم آبی در مزرعه

تنش خشکی مهمترین عاملی است که در بیشتر مراحل رشد گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک باعث محدودیت در رشد و دستیابی به عملکرد بالا می گردد. مشکل عمده ای که کشاورزان ایران در رابطه با زراعت سیر (allium sativum l.) با آن مواجه هستند، بازده تولید و عملکرد بسیار پایین آن است. در یک مطالعه مزرعه ای، تأثیر مصرف تنظیم کننده رشد ایندول بوتیریک اسید (iba) در دو سطح (0 و 100 پی پی ام) به صورت محلول پاشی در 30 روز پس از کاشت بر رشد و میزان ماده مؤثره آلیسین در گیاه سیر در شرایط تنش کم آبی (آبیاری معمولی و کاهش 40% آب آبیاری)، در منطقه جیرفت و در سال 1389، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مطالعه گردید. نتایج نشان داد که تنش کم آبی باعث کاهش معنی دار کلروفیل a، b و کلروفیل کل، کاروتنوئیدها، آنتوسیانین، سطح برگ، عملکرد آلیسین، عملکرد پیاز، وزن تر بوته و وزن تر ریشه و همچنین سبب افزایش نشت یونی گردید، ولی تأثیر معنی داری بر درصد آلیسین نداشت. در مقابل iba در شرایط عدم تنش کم آبی باعث افزایش معنی دار کلیه عوامل اندازه گیری شده و کاهش نشت یونی و میزان آنتوسیانین گردید، ولی در شرایط تنش کم آبی تأثیری بر عملکرد کمّی و کیفی محصول نداشت. در شرایط عدم تنش، iba باعث افزایش وزن تر بوته به میزان 30%، افزایش عملکرد پیاز به میزان 19% و افزایش مقدار آلیسین به میزان 25% گردید.